De combinatie van contrabas en baritonsaxofoon zonder de begeleiding van enig akkoord- of percussie-instrument is niet heel gangbaar. Twee instrumenten die lijken te zijn ontworpen voor het begeleiden van een orkest (al zijn er door de eeuwen heen veel solopartijen voor geschreven) worden hier allebei gebruikt als solo-instrument. Hierdoor bestaat het tweetet uit louter solisten, die elkaar nooit in de weg zitten.

In deze bijna minimalistische opzet krijgen de zangerige lange tonen van de contrabas alle ruimte. Het lyrische en vrije spel in de frequent voorkomende bassolo’s klinkt dromerig zonder spanning te verliezen. De vintage baritonsaxofoon brengt sonoor geluid met een ‘randje’. Het grote bereik van het instrument combineert zijn lage tonen met de contrabas of biedt hieraan juist tegenspel in het hogere bereik. Het overdachte gebruik van noten creëert rust en ruimte in de gespeelde muziek, waardoor nieuwe invalshoeken op soms al zeer oude composities ontstaan.